ကရာတေးသမိုင်း(၄)

ကရာေတးသမိုင္း(၄)

(FUNAKOSHI) သည္ ကရာေတး၏ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုရာတြင္လည္း (KARA) ကို ၎၏ဆႏၵအရ ပိုမိုေလးနက္သည့္ အဓိပၸါယ္ေရာက္ေအာင္ လူသားအားလံုး၏ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ စေသာ မီးဆယ့္တစ္ပါးကို ၿငိမ္းေစႏိုင္သည့္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေအာင္ျမင္ျခင္းပညာဟု ဒႆနိကေဗဒဆန္ဆန္ ဖြင့္ဆိုခဲ့သည္။ ဤသို႔ဖြင့္ဆိုျခင္းမွာ တရားေတာ္၌ ထိုသေဘာမ်ိဳး ရွိျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဂ်ပန္လို (SHIKI-SOKU-ZE-KU) (MATTER IS VOID) ႏွင့္ (KU-SOKU-ZESHIKI) (ALL IS VANITY)တို႔ ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာလိုအဓိပၸါယ္မွာ “ ျဒပ္တို႔၏ တည္ၿမဲမႈ မရွိျခင္း ” ႏွင့္ “ အရာအားလံုး အနတၱသေဘာျဖစ္ျခင္း ” တို႔ျဖစ္ ေၾကာင္း ၎က ရွင္းျပခဲ့သည္။

ကရာတေးသမိုင်း(၃)

ကရာေတးသမိုင္း(၃)

တန္မင္းဆက္(TANG DYNASTY) လက္ထက္က ဂ်ပန္ဘာသာျပန္မွာ “ တရုတ္ ”ျဖစ္ၿပီး အိုကီနာဝါကၽြန္းမွ တိုက်ိဳသုိ႔ေရာက္သည့္ (၁၉၂၀)ခုႏွစ္ အေစာပိုင္းကာလမ်ားက (KARA) ကို “ တရုတ္ လက္”ဟု အဓိပၸါယ္ထြက္ဆိုမွ အမွန္ျဖစ္ေၾကာင္းယူဆသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ေပသည္။ အိုကီနာဝါ တြင္မူ စစ္သည္ေတာ္သံုး ကုိယ္ခံပညာဟု အဓိပၸါယ္ရသည္။ (BUSHI NO TE) ကို စစ္သည္ေတာ္၏လက္ (သို႔မဟုတ္) ကရာေတးဟု ေခၚဆိုခဲ့ၾကသည္။ (FUNAKOSHI) သည္ ၎၏ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ားကုိ တင္ျပခဲ့ေသာ္လည္း အမွန္၊ အမွားကိုမူ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မေပးခဲ့ေပ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အိုကီနာဝါ ကၽြန္းတြင္ပင္ အဓိကအားျဖင့္(၂)မ်ိဳး ကြဲျပားေနေသာေၾကာင့္ပင္။ ၎တို႔မွာ (SHURI)နယ္တြင္ ကစားသည့္ ကုိယ္ခံပညာကို

ကရာတေးသမိုင်း(၂)

ကရာေတးသမိုင္း(၂)

၁၆၀၉ ခုႏွစ္ခန္႔တြင္ အိုကီနာ၀ါ၏ လက္ရွိဘုရင္ကို ဂ်ပန္ကၽြန္းမ်ားက ရန္ျပဳနယ္ခ်ဲ႕လိုသည့္အတြက္ စစ္သားမ်ားစုေဆာင္းခဲ့သည္။ ထိုသို႔စုေဆာင္းရာတြင္ အုိကီနာ၀ါကၽြန္းမွ ကရာေတးသမားမ်ား ပါ၀င္ခဲ့သည္။ အိုကီနာ၀ါသို႔ ပထမဆံုး၀င္ေရာက္သည့္ နယ္ခ်ဲ႕ဘုရင္မွာ (SATSUMA) ေဒသကို အုပ္စိုးသည့္ ဘုရင္ (SHIMASU) ျဖစ္သည္။ (SHIMASU) ေခါင္းေဆာင္သည့္ နယ္ခ်ဲ႕တပ္မ်ားကို အိုကီနာဝါကၽြန္းရွိ စစ္သည္တို႔က သတၱိေျပာင္စြာ ရြပ္ရြပ္ခၽြန္ခၽြန္တိုက္ေသာ္လည္း အင္အားျခင္းမမွ်သျဖင့္ ရံႈးနိမ့္ခဲ့ရသည္။ ဤသို႔ ရံႈးနိမ့္ရသည့္အတြက္(SHIMASU) အုပ္ခ်ဳပ္ေနသည့္ အခ်ိန္တြင္လည္း အိုကီနာဝါရွိ လူႀကီးေရာ၊ ကေလးပါမက်န္ လက္ႏွက္ကိုင္ခြင့္ ပိတ္ပင္တားျမစ္ခံရျပန္သည္။ ထိုသို႔လက္ႏွက္ကိုင္ေဆာင္ခြင့္ကို တားျမစ္တိုင္း၊ တားျမစ္တိုင္း၊ လက္ႏွက္မဲ့တိုက္ခိုက္မႈပညာကို အားသြန္ခြန္စိုက္ပိုမိုေလ့လာ လိုက္စားခဲ့ ၾကသည္မွာ ဓမၼတာျဖစ္သည္။ သို႔ျဖင့္ ကရာေတးပညာမွာ ပိုမိုထင္ေပၚလာခဲ့သည္။

ကရာတေးသမိုင်း

ကရာေတးသမိုင္း

(GICHIN FUNAKOSHI) သည္ ကရာေတး၏ သမိုင္းကို သံုးသပ္ရာတြင္ အခက္အခဲမ်ားကို ေတြ႔ရသည္။ သမိုင္းေရးအခ်က္အလက္၊ အေထာက္အထားစာမ်ား မရွိျခင္း၊ ကရာေတးပညာကို မည္သူက တီထြင္၍ မည္သို႔တုိးတက္လာေအာင္လုပ္ကာ မည္သည့္အခ်ိန္က စတင္ေပၚေပါက္လာၿပီး မည္သို႔ ေျပာင္းလဲသည္ကို မသိျခင္းတို႔ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပါးစပ္ရာဇ၀င္အျဖစ္သာ သိခဲ့ရသည့္ ကရာေတး သမိုင္းေၾကာင္းတြင္ တစ္ခါတစ္ရံ စိတ္ကူးယဥ္ ဒ႑ာရီဆန္သည့္ မမွန္ကန္ေသာအခ်က္အလက္မ်ား ပါ၀င္လာတတ္ေပသည္။

(FUNAKOSHI) ငယ္စဥ္ (MEGI) ေခတ္ဦးကဆိုလွ်င္ ကရာေတးပညာကို အစိုးရက ပိတ္ပင္ တားျမစ္ခဲ့သျဖင့္ တရား၀င္ေလ့က်င့္သင္ၾကားခြင့္ မရေပ။ ကရာေတးအသင္းမ်ားႏွင့္ ေၾကးစားဆရာ မ်ားလည္း မရွိသျဖင့္ ကၽြမ္းက်င္သူပုဂၢဳိလ္မ်ားက တပည့္အနည္းငယ္ကိုသာ လွ်ိဳ႕၀ွက္သင္ၾကားေပးခဲ့ရ သည္။ ကရာေတးျဖင့္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းသည့္ အလုပ္မ်ိဳးလည္း ထိုေခတ္က မရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ (FUNAKOSHI)က …

" ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဆရာႀကီး(AZATO) ရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာ တပည့္ျဖစ္ပါတယ္ …"

FUNAKOSHI ၏ ဆရာကြီးနှစ်ဦး(၅)

FUNAKOSHI ၏ ဆရာႀကီးႏွစ္ဦး(၅)

(NIHA) ၿမိဳ႕တြင္ (ITOSU) ရွိစဥ္တစ္ခ်ိန္က ျဖစ္သည္။ ပန္းၿခံတစ္ခု၌ အပန္းေျဖရင္း ဆိုင္တစ္ဆိုင္ တြင္ ဝင္စားမည္ျပဳစဥ္ ကုိယ္ခႏၶာႀကံ့ခိုင္ေတာင့္တင္းသည့္ လူငယ္တစ္ဦးက ဆရာ(ITOSU) ကို အလြန္ ျပင္းထန္ေသာ လက္သီးခ်က္ျဖင့္ ထိုးခဲ့သည္။ (ITOSU)လည္း ဝမ္းဗိုက္ရွိ ၾကြက္သားမ်ားျဖင့္ တင္းခံလိုက္ ရာ လူငယ္၏လက္သီး ျပန္ကန္ထြက္သြားရသည္။ (ITOSU) က ညာလက္ျဖင့္ဖမ္းၿပီး ဆိုင္ကအထြက္တြင္ စားပြဲထိုးအား ဝိုင္အရက္ႏွင့္ အစားအေသာက္ကို မွာခဲ့ေသးသည္။ ၿပီးမွ လူငယ္ကို သူႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္း ဆို္င္ေအာင္လွည့္ၿပီး …

          “ မင္းငါ့ကို ဘာအၿငိဳးရွိမွန္းေတာ့ မသိဘူး၊ ဒါေပမယ့္ လာပါ ငါနဲ႔အရက္အတူေသာက္ရေအာင္ …”

ဟု ဆြဲေခၚခဲ့ဘူးသည္။

          တစ္ႀကိမ္တြင္ ကရာေတးပညာျဖင့္ ဘဝင္ျမင့္ေနသည့္ လူငယ္တစ္ဦးႏွင့္ ဆရာႀကီး (ITOSU) တို႔ ေတြ႔ဆံုၾကျပန္သည္။ လူငယ္ေလးမွာ ကရာေတးပညာတတ္ကၽြမ္းသည္ႏွင့္အမွ် ညပိုင္းလူရွင္းခ်ိန္တြင္ လမ္းႀကိဳလမ္းၾကားေလွ်ာက္သြားသူမ်ားကို သူ႔ပညာစမ္းေလ့ရွိသည္။ ဤမွ်ျဖင့္ မတင္းတိမ္ေသးသည့္ လူငယ္ေလးမွာ

FUNAKOSHI ၏ ဆရာကြီးနှစ်ဦး(၄)

FUNAKOSHI ၏ ဆရာႀကီးႏွစ္ဦး(၄)

(AZATO) မွာ ကရာေတးပညာအျပင္ ဒါးသိုင္းအရာမွာလည္း အလြန္ကၽြမ္းက်င္သူတစ္ဦး ျဖစ္ေသး သည္။ သုိ႔ေသာ္ ၎၏ဒါးသိုင္းပညာႏွင့္ပတ္သက္၍ ၾကြားဝါသည့္စကားမ်ိဳး မေျပာဘူးေၾကာင္း၊ (FUNAKOSHI) က  ဆိုခဲ့သည္။ တစ္ႀကိမ္တြင္ …

          “ FUNAKOSHI ေရ … ဂ်ပန္မွာရွိတဲ့ ေတာ္ေပ့ဆိုတဲ့ ဒါးသိုင္းသမားေတြနဲ႔ ယွဥ္ရရင္ ငါေတာ့ ရံႈးလိမ့္မယ္ မထင္ဘူး ”ဟု ေျပာခဲ့ဖူးသည္။

          ဆရာႀကီး (AZATO) ယံုၾကည္သည့္အတိုင္း အျဖစ္အပ်က္တစ္ခု ျဖစ္သြားဖူးသည္။ ထိုစဥ္က အိုကီနာဝါတြင္ နာမည္ႀကီးဒါးသိုင္းဆရာႀကီး (YORIN KANNA) ဆိုသူတစ္ဦး ရွိခဲ့ဖူးသည္။ ထိုသူ၏ ဒါးသိုင္း ပညာေကာင္းမႈ၊ တရုတ္စာေပ ကၽြမ္းက်င္မႈႏွင့္ ခႏၶာကိုယ္ဖြံ႕ထြားႀကံ့ခိုင္မႈက လူတိုင္းပါးစပ္ဖ်ားတြင္ အထူး ေရပန္းစားခဲ့ရသည္။ (AZATO) ႏွင့္မူ ယွဥ္ႏိုင္စရာမရွိဟု ထင္ရေလာက္သည္။ သို႔ေသာ္ တကယ္တမ္း ဒါးေရးယွဥ္ၿပိဳင္ရာ၌ ဆရာႀကီး (AZATO) ကပင္ အႏုိင္ရခဲ့သည္။

          “ ဆရာ၊ ဘယ္လိုႏိုင္ေအာင္ လုပ္ခဲ့ပါသလဲ …”

FUNAKOSHI ၏ ဆရာကြီးနှစ်ဦး(၃)

FUNAKOSHI ၏ ဆရာႀကီးႏွစ္ဦး(၃)

(FUNAKOSHI) ၿမိဳ႕တြင္ လုပ္သက္ၾကာလာသည့္အခါ အထက္အရာရွိမ်ားက(FUNAKOSHI) အား ေက်ာင္းအုပ္ရာထူးသို႔ တုိးေပးရန္စီစဥ္ရာ၊ ၄င္းက လက္မခံခဲ့ေပ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အိုကီနာဝါ၏ အစြန္အဖ်ားကၽြန္းမ်ားသို႔ ေျပာင္းေရြ႕အမႈထမ္းရပါက ၎၏ကရာေတးဆရာႀကီးမ်ားႏွင့္ ေဝးကြာမည္စိုး ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။ တစ္ဖန္၎၏ မိခင္သည္လည္း ထိုစဥ္က မမာမက်န္းျဖစ္ေနသည္။ ေက်ာင္းဆရာလခ ႏွင့္ မိသားစုစားဝတ္ေနေရး မဖူလံုႏိုင္ေသာ္လည္း ကရာေတးပညာကို ျမတ္ႏိုးစိတ္၊ ကရာေတးဆရာႀကီးမ်ား ကို ခ်စ္ခင္ရိုေသစိတ္တို႔ေၾကာင့္ (FUNAKOSHI) ရာထူးတက္လမ္းကို ျငင္းဆန္စြန္႔လႊတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

          (FUNAKOSHI) ေက်ာင္းဆရာလုပ္ေနစဥ္ကပင္ ေရာင္ထံုးျဖတ္ရန္ဥပေဒတစ္ရပ္ကို အစိုးရက ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။ ဤတြင္ လူငယ္မ်ားအၾကား အုပ္စုႏွစ္စုကြဲလာသည္။ (FUNAKOSHI) မွာ ေရာင္ျဖဳတ္ခ်င္ သည့္ အုပ္စု၌ပါဝင္ေပသည္။ ေရာင္မျဖဳတ္ခ်င္သည့္ လူငယ္မ်ားတြင္ ကရာေတးသမားမ်ားပါဝင္ ေသာေၾကာင့္