FUNAKOSHI ၏ ဆရာကြီးနှစ်ဦး (၂)

FUNAKOSHI ၏ ဆရာႀကီးႏွစ္ဦး(၂)

                ၁၈၈၈ ခု၊ ပထမဆံုး ေက်ာင္းဆရာလုပ္စက အသက္(၂၁)ႏွစ္အရြယ္ရွိ (FUNAKHOSHI) သည္ ကေလးမ်ားကုိ စာသင္ေပးရသည္။ တားျမစ္ထားသည့္ ကရာေတးပညာကိုမူ အလုပ္အားသည့္ ညအခါတြင္ ခက္ခက္ခဲခဲသင္ယူခဲ့ရသည္။ လမိုက္ရက္မ်ားတြင္ လက္ဆြဲမီးအိမ္ကေလးျဖင့္ ဆရာ (AZATO) ထံသို႔  အေရာက္သြားခဲ့သည္။ (AZATO) ၏ ေနာက္ေဖးကြက္လပ္တြင္ (KATA)တစ္ပု၏စီကို အႀကိမ္ႀကိမ္ျဖင့္ ႏွစ္ရွည္လမ်ား က်င့္ခဲ့ရသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ေျမႀကီးေပၚလဲက်သည္အထိ ပင္ပန္းႀကီးစြာေလ့က်င့္ ပါေသာ္လည္း ဆရာ(AZATO) စိတ္တိုင္းမက်သျဖင့္ ထပ္တလဲလဲ ဆက္လက္ေလ့က်င့္ေနခဲ့ရသည္။  ဆရာစိတ္တိုင္းက် ကစားျပႏိုင္သည့္ တစ္ခါတစ္ေလမွသာ ေကာင္းသည္ဟု ခ်ီးက်ဴးအသိအမွတ္ျပဳျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ ထိုသို႔အေျပာခံရျခင္းသည္ပင္လွ်င္ အေကာင္းဆံုးဆုုလာဘ္ျဖစ္ေၾကာင္း (FUNAKOSHI) က ဆိုခဲ့သည္။

FUNAKOSHI ၏ ဆရာကြီးနှစ်ဦး (၁)

FUNAKOSHI ၏ ဆရာႀကီးႏွစ္ဦး(၁)

        လမေစ့ဘဲ ေမြးသည့္အျပင္ တစ္ဦးတည္းေသာ သားျဖစ္သူ (FUNAKOSHI) ကို ဖခင္ (GISU) ႏွင့္ ႏွစ္ဘက္အဘိုးအဘြားမ်ားက အခ်စ္ပံုခဲ့ၾကသည္။ အဘိုးအဘြားအိမ္လိုက္ေနရင္း မူလတန္းေက်ာင္းတက္ရာမွ ေက်ာင္းေနဘက္သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ဦးကို မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ဆံုေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ထိုသူငယ္ကား (FUNAKOSHI) ၏ ဘဝတစ္ခုလံုးကို ေျပာင္းလဲေစမည့္ အိုကီနာဝါတြင္ (FUNAKOSHI) ၏ဆရာျဖစ္သည့္ (YASU SUNE AZATO) ၏သားျဖစ္သည္။ အိုကီနာဝါ၌ ကရာေတးပညာတြင္ အလြန္နာမည္ေက်ာ္သည့္ ဆရာႀကီး(AZATO) အား ေက်ာ္လႊားႏိုင္မည့္သူမရွိေပ။ ကရာေတးသာမက ဓါးသိုင္း (KENDO)၊ ျမွားပစ္(KYUDO)၊ ျမင္းစီးအျပင္ စာေပအရာတြင္လည္း အလြန္တတ္ကၽြမ္းေျပာင္ေျမာက္လွေပသည္။

 “ထိုဆရာမ်ိဳး၏ တပည့္ျဖစ္ရျခင္းအတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ေလာက္ ကံေကာင္းသည့္လူ မရွိပါ …”

ဟု FUNAKOSHI က ညႊန္းရေလာက္သည့္ ဆရာႀကီးျဖစ္သည္။

MEIJI RESTORATION (ပြန်လည်ထူထောင်ခြင်း)

MEIJI RESTORATION (ျပန္လည္ထူေထာင္ျခင္း)

FUNAKOSHI ကို MEIJI RESTORATION ေခတ္(၁၈၆၈) ႏို၀င္ဘာ(၁၀)တြင္ အိုကီနာဝါကၽြန္း၏ ၿမိဳ႕ေတာ္ SHURI ၌ ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ ေယာက္်ားပီသလိုသူမ်ားအတြက္ ေရာင္(ေသွ်ာင္)ထံုးေခတ္စားသည့္ ထိုေခတ္ တြင္ FUNAKOSHI က ေရာင္ထံုးကို ျဖဳတ္၍ ေခတ္ကို ေတာ္လွန္ခဲ့သည္။ ကရာေတးကို ေရွးဂ်ပန္စာ ခမ္းဂ်ီးႏွင့္ေရးေသာအခါ (KARA) ၏ အဓိပၸါယ္မွာ တရုတ္ဟု အဓိပၸါယ္ရ၍ (KARATE) ၏ အဓိပၸါယ္မွာ တရုတ္လက္ဟု ဘာသာျပန္္ခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ (OKINAWA) ေရာ ဂ်ပန္တြင္ပါ ေခတ္စားလာသည့္အခါ၌ (KARA) ကို ခမ္းဂ်ီးႏွင့္ဖတ္လွ်င္ လဟာျပင္(SPACE) ဟု အဓိပၸါယ္ထြက္ေသာေၾကာင့္ “ ကရာေတး”ကို လက္ႏွက္မဲ့ကိုယ္ခံပညာ (သို႔မဟုတ္) မီးဆယ့္တစ္ပါးကို ၿငိမ္းေစသည့္ ေလာဘ-ေဒါသ-ေမာဟ ကင္းသည့္ ပညာဟု ၄င္းက ဘာသာျပန္ဆိုေစခဲ့သည္။ ဤကား FUNAKOSHI ၏ ထူးျခားေသာ ေတာ္လွန္မႈႀကီး ႏွစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။

GICHIN FUNAKOSHI ၏ ဥယျောဇဉ်

GICHIN FUNAKOSHI ၏ ဥေယ်ာဇဥ္

        FUNAKOSHI သည္ SANGYO KEIZA ႏွင့္ HIROSHI ARIKATA WEEKLY SANKEY မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာတို႔မွ  ကရာေတးအေၾကာင္းေရးဖို႔ တိုက္တြန္းခ်က္ကို လက္ခံခဲ့ၿပီး သူ၏ အတၳဳပၸတၱိကေရးရင္းႏွင့္ ကရာေတးအေၾကာင္းေရးမည္ဟုဆိုကာ KARATE DO- MY WAY OF LIFE စာအုပ္ကို ေရးသားခဲ့သည္။ ဤစာအုပ္ကို ေရးသားျဖစ္ေအာင္ ေစ့ေဆာ္တိုက္တြန္းခဲ့သည့္ မဂၢဇင္းအယ္ဒီတာကုိ FONAKOSHI က ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ေျပာျပထားသည္။ ဤစာအုပ္ေရးေနစဥ္တြင္ FUNAKOSHI သည္ ရာထူးဂုဏ္သိမ္မရွိ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။

          ငယ္စဥ္က FUNAKOSHI သည္ က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕တဲ့ၿပီး အရပ္ပုသူျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ၏ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားက အားကစားတစ္ခုခုကစားရန္ တိုက္တြန္းၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္ခါက ကရာေတးပညာသည္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ မထြန္းကားေသးေသာ္လည္း FUNAKOSHI ေနထိုင္ရာ OKINAWA (အိုကီနာဝါ) ကၽြန္းတြင္ ကရာေတးပညာ ေရာက္ရွိထြန္းကားေနၿပီျဖစ္သည္။

ဆရာကြီး ဦးကျော်ညွန့်၏ အမှာစာ

ဆရာႀကီး ဦးေက်ာ္ညြန္႔၏ အမွာစာ

          ၿပီးခဲ့သည့္ အဆာဟိအမႈေဆာင္ အစည္းအေဝး၌ (၁၉၉၄)တြင္ က်င္းပမည့္ အဆာဟိကရာေတး အသင္းႀကီး၏ ေငြရတုသဘင္အတြက္ ရန္ပံုေငြရွာရန္ တင္ျပေဆြးေႏြးၾကပါသည္။ ကရာေတးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဗဟုသုတတိုးေစရန္အတြက္ စာအုပ္ငယ္တစ္ခုျပဳစုဖို႔ တပည့္အားလံုးက ေတာင္းပန္ၾကသည္။ ဘုရားလည္းဖူးရင္း လိပ္ဥလည္းတူးရင္းဆိုသလို ရန္ပံုေငြလည္းရ၊ ဗဟုသုတလည္းရႏိုင္ရန္ ဤနည္းလမ္းသည္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပၾကသည္။

          ကၽြန္ေတာ္လည္း ေဆာင္ရြက္ေပးပါမည္ဟု လိုလိုခ်င္ခ်င္ပဲ ကတိေပးလိုက္ပါသည္။ ဤတြင္ အလ်င္းသင့္၍ ေဖာ္ျပလိုပါသည္။ စာေရးတာကေတာ့ ဗီဇကပင္ ကၽြန္ေတာ္ဝါသနာပါ ပါသည္။ ဂုတ္ က်ီးေပါင္းတက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ေရာဂါသည္ စာေရးျခင္းႏွင့္ ဖီလာျဖစ္ေနပါသည္။ ေခါင္းငံု႔ ေမးခ်ိဳးၿပီး ဘာမွ်မလုပ္ရဟု သမားေတာ္က တားျမစ္ပါသည္။ ကရာေတးကိုလည္း လံုးဝမကစားရဟု ပိတ္ပင္ထားသည္။