FUNAKOSHI ၏ ဆရာႀကီးႏွစ္ဦး(၁)
လမေစ့ဘဲ ေမြးသည့္အျပင္
တစ္ဦးတည္းေသာ သားျဖစ္သူ (FUNAKOSHI) ကို ဖခင္ (GISU) ႏွင့္ ႏွစ္ဘက္အဘိုးအဘြားမ်ားက အခ်စ္ပံုခဲ့ၾကသည္။
အဘိုးအဘြားအိမ္လိုက္ေနရင္း မူလတန္းေက်ာင္းတက္ရာမွ ေက်ာင္းေနဘက္သူငယ္ခ်င္းေကာင္းတစ္ဦးကို
မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ဆံုေတြ႕ခဲ့ရသည္။ ထိုသူငယ္ကား (FUNAKOSHI) ၏ ဘဝတစ္ခုလံုးကို ေျပာင္းလဲေစမည့္
အိုကီနာဝါတြင္ (FUNAKOSHI) ၏ဆရာျဖစ္သည့္ (YASU SUNE AZATO) ၏သားျဖစ္သည္။ အိုကီနာဝါ၌ ကရာေတးပညာတြင္
အလြန္နာမည္ေက်ာ္သည့္ ဆရာႀကီး(AZATO) အား ေက်ာ္လႊားႏိုင္မည့္သူမရွိေပ။ ကရာေတးသာမက ဓါးသိုင္း
(KENDO)၊ ျမွားပစ္(KYUDO)၊ ျမင္းစီးအျပင္ စာေပအရာတြင္လည္း အလြန္တတ္ကၽြမ္းေျပာင္ေျမာက္လွေပသည္။
“ထိုဆရာမ်ိဳး၏ တပည့္ျဖစ္ရျခင္းအတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ေလာက္
ကံေကာင္းသည့္လူ မရွိပါ …”
ဟု FUNAKOSHI က ညႊန္းရေလာက္သည့္ ဆရာႀကီးျဖစ္သည္။
ထိုစဥ္က အိုကီနာဝါတြင္
ကရာေတးပညာကို တားျမစ္ထားေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ (AZATO) ထံတြင္ ကရာေတးသင္ျခင္းအမႈကို မည္သူ႔အားမွ်
(FUNAKOSHI) မေျပာရဲခဲ့ေပ။ သို႔ျဖစ္၍ လူေျခတိတ္သည့္ ညအခ်ိန္တို႔တြင္သာ ကရာေတးပညာကို သင္ယူရသည္က
မ်ားေပသည္။ မိမိအဘိုးအဘြားအိမ္ႏွင့္ ဆရာ (AZATO) အိမ္တို႔ အလွမ္းကြာေသာ္လည္း ကရာေတးပညာကုိ
စံုမက္စြာ သင္ယူေလ့က်င့္ခဲ့သည္။ ကနဦးက ကရာေတးပညာကို အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းအျဖစ္မဟုတ္ဘဲ
က်န္းမာေရးအတြက္သာ ရည္ရြယ္ကစားခဲ့ေပသည္။ ေလ့က်င့္မႈေၾကာင့္ ကိုယ္ခႏၶာႀကံ့ခိုင္ေတာင့္တင္းလာၿပီး
ေရာဂါဘယ ကင္းေဝးေလ ကရာေတးပညာကို တျမတ္တႏိုး ေစာက္ခ်ကစားလာေလျဖစ္သည္။
ေနာင္ေသာ္ ကရာေတးသာမက
(AZATO) က စာေပမ်ားကိုပါ သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးခဲ့၏။ ဤသို႔ျဖင့္ ဂႏၱဝင္တရုတ္စာေပ (CHINESE
CLASSICS) ကို ကၽြမ္းက်င္လာၿပီး မိမိအဘိုးအဘြားတို႔ကိုပင္ တစ္ဆင့္ျပန္လည္သင္ၾကားေပးခဲ့သည္။
ဤတြင္စာေပကို အသံုးခ်ရင္း ဆရာ့အနီးတြင္ အစဥ္ေနထိုင္ရန္ ေက်ာင္းဆရာဘဝကို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ခဲ့သည္။
No comments:
Post a Comment